Malowanie proszkowe – polega na nakładaniu naelektryzowanych cząstek farby proszkowej na powierzchnię przewodzącą malowanego detalu, który wcześniej został odpowiednio przygotowany metodą obróbki chemicznej bądź mechanicznej.
Następnie Malowane detale z nałożoną warstwą farby umieszcza się w piecu, gdzie w temperaturze ok. 180-200 C następuje „wypalenie” powłoki, która uzyskuje właściwy wygląd.
Zalety malowania proszkowego
- Optymalne wykorzystanie materiału malarskiego (możliwość odzysku nieosadzonych cząstek proszku),
- technologia przyjazna dla środowiska dzięki wyeliminowaniu rozpuszczalników,
- możliwość uzyskania powłok o zróżnicowanym stopniu połysku oraz szerokiej gamie faktur i struktur, w pełnej kolorystyce RAL,
- stosunkowa duża grubość powłoki około 60—80 um pozwala zamaskować niedoskonałości po obróbce ślusarskiej
- doskonałe zabezpieczenie antykorozyjne pokrytych materiałów.
Farby proszkowe
Produkcja farb proszkowych najogólniej rzecz biorąc polega na naważeniu oraz zmieszaniu poszczególnych składników: żywicy, pigmentu, wypełniaczy oraz dodatków uszlachetniających które w dalszych etapach są: prasowane, chłodzone kruszone.
Rodzaje farb proszkowych:
- Epoksydowe: o dobrej odporności chemicznej na korozje, odporne na zarysowanie, uderzenia i ścieranie, ale nieodporne na długotrwałe działanie czynników atmosferycznych,
- Epoksydowo-poliestrowe: o dużej odporności na żółknięcie i przegrzanie, dobre właściwości mechaniczne i chemiczne, przeznaczone głównie do użytku wewnętrznego
- Poliestrowe: o zwiększonej odporności na ścieranie, wysokiej odporności na czynniki atmosferyczne (temperatura, promieniowanie UV), głównie do użytku zewnętrznego
- Strukturalne: w specjalnej wersji do pokryć dekoracyjnych deseniem strukturalnym od „drobnego papieru ściernego” do „skórki pomarańcza”, często wykorzystuje się je do maskowania niedoskonałości wynikających z obróbki ślusarskiej
- Niskotemperaturowe: przeznaczone głównie do tworzyw o odporności na temp. 120°C
